Naukowcy z Uniwersytetu Long Island (USA) przeprowadzili kilkuletnie badania, których celem było poznanie oddziaływania edukacji muzycznej na uczniów, a także rozpoznanie potencjału muzyki w zwiększaniu efektywności nauki szkolnej w obszarze lingwistyki i literatury. Wyniki badań opublikował w 2009 r. periodyk naukowy “Psychology of Music”.
Dzieci, które uczestniczyły w zajęciach muzycznych (w ramach których rozwijały swoje umiejętności rytmiczne, tonalne / instrumentalne i praktyczne), wykazały później doskonałą sprawność w czytaniu – w przeciwieństwie do grupy rówieśników, która nie miała lekcji muzyki. Badanie przeprowadzono w dwóch szkołach podstawowych w USA, z których tylko jedna regularnie kształciła muzycznie dzieci.
Badaniu przewodziło dwóch naukowców – Joseph M Piro oraz Camilo Ortiz, którzy chcieli sprawdzić hipotezę, że dzieci uczące się gry na fortepianie / instrumencie klawiszowym będą po latach władali bogatszym słownictwem i komunikacją werbalną w stosunku do uczniów bez takiej edukacji. Wcześniej kilka innych badań naukowych wskazywało związki pomiędzy lekcjami muzyki a poprawą innych, tj. nie-muzycznych umiejętności u dzieci (np. lingwistycznych, matematycznych, czy przestrzennych). Zgodnie z opinią naukowców istnieją podobieństwa pomiędzy sposobem, w jakim ludzie interpretują język oraz muzykę. Oba te “bodźce” wywołują podobną reakcję neuronową w mózgu. Dlatego należy spodziewać się, że sieci neuronowe w obu półkulach mózgowych przetwarzają podobnie muzykę i czynności językowe (tj. czytanie).
Z dwóch sąsiadujących ze sobą szkół o podobnych do siebie cechach demograficznych naukowcy wyselekcjonowali grono drugoklasistów. Dzięki temu dzieci były bardzo podobne do siebie (z wyjątkiem wiedzy / doświadczeń / umiejętności muzycznych). Pierwsza grupa uczniów przez trzy lata pobierała lekcje fortepianu. Druga, kontrolna grupa nie miała w szkole dostępu do zajęć muzycznych, ani nie pobierała takiej nauki w trybie indywidualnym (prywatnym). Obie szkoły miały identyczny program nauczania języka ojczystego, który obejmował rozwój umiejętności czytania, pisania, mówienia i słuchania. Wszystkie dzieci poddawano indywidualnym testom z umiejętności czytania na początku i na zakończenie każdego roku szkolnego.
Muzyczna grupa dzieci na koniec każdego roku posługiwała się większym słownictwem i bogatszą komunikacją werbalną w stosunku do dzieci z grupy drugiej, tj. kontrolnej. Wynik ten powtarzał się każdorazowo w trakcie trzyletniego okresu badawczego.
Źródła:
- Joseph M. Piro and Camilo Ortiz. “The effect of piano lessons on the vocabulary and verbal sequencing skills of primary grade students”. Journal Psychology of Music, 16th March 2009
- ScienceDaily, Music Education Can Help Children Improve Reading Skills, www.sciencedaily.com
1 komentarz. Leave new
Piękny artykuł ! Maksiu właśnie zaczyna grę na fortepianie i naukę czytania sylabowego ( ma 4 lata)
Wspaniały blog, świetna idea !!!